Çocuklar Şiddeti Unutmaz…

 ŞİDDET…

Korkuyorum.Çok korkuyorum.

 Bir gün ben de evleneceğim.Benim de çocuğum olacak.O çocuk yaramazlık yapacak,her çocuk ne yapıyorsa onu yapacak.Belki çok sakin olacak ama mutlaka hata yapacak.Peki ben de ona vuracak mıyım aynı annemin bana zamanında yaptığı gibi…

 Hayatım boyunca asla yapmak istemeyeceğim bir şey bu.Evet ben bilinçliyim ama benim annem de bilinçli ama kendini tutamıyor ben de mi öyle olacağım yani.Ben de mi vuracağım çocuğuma.Onu üzecek miyim böyle.Küstürecek miyim kendime…

  Şiddet,çocuklukta öğrenilen ve büyüyünce aynı aile ortamında uygulanan yine aynı tabloların oluştuğu bir durumdur.İleride yine şiddetin barınacağını seçer şiddet görmüş insan.Buna kader motifi de denir. Tabii bu kader motifini değiştirmek şiddet görmüş veya geçirmiş insanda biter. Bunun için şiddet görmüş bireyin çok geç olmadan bir psikiyatriste danışması ve tedavi almasıdır.

Böylece şiddet görmüş birey geçmişiyle barışır ve kendini kontrol altında tutabilir. Şiddet görmüş bireyde farklı psikolojik rahatsızlıklar görülüyor olabilir.Bu durumda bireylerin yakınlarına çok iş düşüyor.Tedavi gören bireye daha anlayışlı daha şefkatli ve daha sevgi dolu bir yaklaşım gerekmektedir.

 Unutmayın çoğu psikolojik hastalığın sebebi sevgisizliktir.Onlara sevgiyle kucak açın ve asla bırakmayın.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ne Kadar Sınav Sığdırmışız Hayatımıza…

Bazen ''DUR''Mak Gerekir Hayatta.

Bipolar Olmak